2012.XXIX_200x180

DIT SCHILDERIJ BESTAAT NIET MEER IN ZIJN HUIDIGE VORM... EEUHM, DAT KAN HELEMAAL NIET, TENZIJ HET NIET MEER BESTAAT.

zoals in enkele van de laatste schilderijen is ook hier weer een tafel het centrale gebeuren. er bestaat een bepaald soort genreschilderij waarop zich rond en op de tafel een handeling afspeelt. dikwijls heeft het met gokspelen te maken, met valsspelen ook (caravaggio, de la tour, permeke,...). het fascineert me meer en meer, het spel, zijn regels en de overtreding. 

zou men van het schilderen zelf een dergelijk spel kunen maken? met zelf ontworpen spelregels en dus ook met valsspelen? in de literatuur wordt dit gedaan door de schrijvers van Oulipo... (queneau, perec, calvino,... )

maar belangrijker nog is de vraag, waar wordt er vandaag vals gespeeld? en waarom? (cfr. media, politiek,...)

en ook nog - want het spel is niet het enige dat in dit schilderij naar voren komt: er zijn weer allerlei figuren in verschillende ruimte perspectieven door elkaar ontstaan. voorlopig lijken ze redelijk geordend. misschien moet het 'tableau vivant' in de toekomst meer naar het stilleven neigen, naar het 'nature mort'

2012.VII_155x145

om langzaam te kijken.
er is een soort oorlog op de tafel, maar vooral in de verf, waar het denken van dit schilderij zich in de eerste plaats afspeelt.
wat me begint op te vallen is dat de tafel een motief wordt in verschillende werken. Een soort 'nature mort' op de tafel, een soort 'tableau vivant' rond de tafel.
ik kom hierop later terug, het is voor het eerst dat het me opvalt.

2012.IV_25x60

in het museum. adam hengelt naar eva.

2012.I_200x180

over het schilderen zelf. hoe alles uit de verf komt en hoe uiteindelijk alles terug tot verf zal vergaan. scheppen is ordenen. af en toe ontstaat er zoiets figuratiefs. soms ook is de ordening abstract. dat is schilderen: de modder waarin wij rondpruttelen, steeds weer ordenen= creëren, nooit is het: ideeën vormgeven.

vorige versie

geen titels meer...

zelden heeft een kunstwerk een titel die de nagel op de kop slaat. ze bepalen teveel. zijn te vrijblijvend in andere gevallen. beide vormen een probleem.
nu ik merk hoe banaal sommige van deze titels zijn, heb ik besloten om voorlopig de schilderijen te nummeren en wel chronologische. bijvoorbeeld: 2011.IX. is het negende schilderij dat ik heb afgemaakt in 2011. (mocht het nu zo zijn dat ik later nog iets aan het schilderij verander, dan verandert natuurlijk ook de nummering.)