2008.II_155x115

pandora is gemaakt aan de hand van een vakantiefoto. ochtend, het snijden van de fruitsla. het werd een mythisch verhaal waarbij er, aan de hand van het schilderij van Rembrandt, een soort hedendaagse variant van pandora ontstond.



het is ook een schilderij van het wegschilderen. wat er overblijft is het wegschilderen van vele andere schilderijen. schilderen en krabben. het wegpeuteren van de verf. een soort plastische chirurg die het laagje vernis niet toevoegt, wel eraf haalt... die de plooien van de huid niet gladstrijkt, wel openrijt om de schoonheid van het huidland zichtbaar te maken.

2009.I_200x150

over zingeving

2008-2010_230x150

snel zal de definitieve versie van het schilderij gepubliceerd worden.

oorspronkelijk stond de danser niet echt op zijn benen. hij was gevallen, erger nog, hij was neergeschoten. in zijn hoofd zijn nog steeds de sporen van dit voorval, dat hem door mijn toedoen overkwam, te zien. nadien heb ik hem als het ware opgefrist. hij kon lopen, op zijn benen staan, dansen. hij werd daarbij zelfs omringd door een dame. sindsdien is hij gelukkig. ook al blijft de wond zichtbaar.

het schilderij is gebaseerd op een schilderij van de britse schilder Micheal Andrews. (copyright: the estate of micheal Andrews)

2008.I_155x115

soms is eenvoud beter, maar het kan maanden of - in dit geval - jaren duren eer het schilderij dat weet.

iedereen die iets van de problematiek van het schilderen wil begrijpen moet het kleine boekje van James Lord over Giacometti lezen. Giacometti, een portret

Giacometti in strijd met dat wat hij ziet en dat wat hij er als kunstenaar van maakt. zeer fascinerend, want dat is de strijd die kunstenaars vandaag nog steeds voeren.

2007 eva en de te grote appel, vorige versies van een dame.