2012.XXIX_200x180

DIT SCHILDERIJ BESTAAT NIET MEER IN ZIJN HUIDIGE VORM... EEUHM, DAT KAN HELEMAAL NIET, TENZIJ HET NIET MEER BESTAAT.

zoals in enkele van de laatste schilderijen is ook hier weer een tafel het centrale gebeuren. er bestaat een bepaald soort genreschilderij waarop zich rond en op de tafel een handeling afspeelt. dikwijls heeft het met gokspelen te maken, met valsspelen ook (caravaggio, de la tour, permeke,...). het fascineert me meer en meer, het spel, zijn regels en de overtreding. 

zou men van het schilderen zelf een dergelijk spel kunen maken? met zelf ontworpen spelregels en dus ook met valsspelen? in de literatuur wordt dit gedaan door de schrijvers van Oulipo... (queneau, perec, calvino,... )

maar belangrijker nog is de vraag, waar wordt er vandaag vals gespeeld? en waarom? (cfr. media, politiek,...)

en ook nog - want het spel is niet het enige dat in dit schilderij naar voren komt: er zijn weer allerlei figuren in verschillende ruimte perspectieven door elkaar ontstaan. voorlopig lijken ze redelijk geordend. misschien moet het 'tableau vivant' in de toekomst meer naar het stilleven neigen, naar het 'nature mort'